انگشت سربازان نسل انقلاب روی ماشه است - جملات زیبا

به گزارش، امروز در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام روز نیروی دریایی ارتش نامگذاری شده است. در این روز و در جریان عملیات مروارید در سال 1359، در حالی که تنها حدود 2 ماه از شروع جنگ تحمیلی می گذشت، ناوگان نداجا توانست با ضربات مهلک به نیروی دریایی عراق، توان دریایی رژیم بعث را نابود کند. نیروی دریایی از آن موقع تا کنون تحولات زیادی را تجربه نموده و رشد چشمگیری داشته است به طوری که پس از 4 دهه اکنون به یک نیروی راهبردی با ماموریت حضور در دریا های دوردست تبدیل شده است.

طی چند ماه اخیر نیز با وقوع تنش هایی از جمله راهزنی دریایی نفتکش ایرانی از سوی انگلیس، حمله موشکی به نفتکش ایران در دریای سرخ و کوشش آمریکا برای تشکیل ائتلاف دریایی در خلیج فارس اهمیت برقراری امنیت در دریا ها بیشتر از قبل نمایان می گردد. به این بهانه گفت و گویی با امیر دریادار حسین خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با آخرین اقدامات نیروی دریایی ارتش در مورد مقابله با نا امنی های احتمالی همچنین دستاورد های دفاعی این نیرو انجام دادیم که در ادامه می خوانید.

قطعا توجه کمتر ما به سواحل اقیانوسیه در 4 دهه گذشته پس از انقلاب ناشی از تکانه های انقلاب، جنگ و تحریم ها است، البته در عین حال تمام دولت های پس از انقلاب در جهت توسعه استفاده از ظرفیت های دریایی کوشش می نمایند. خوشبختانه بنادر، آرام آرام توسعه می یابند و در همین ارتباط نیز توسعه سواحل مکران قرار گرفته است و قطعا مکران ما را به تمام دریا های آزاد جهان وصل خواهد نمود و فرصت رشد مالی را در این مناطق بدست خواهیم آورد.

وقتی صحبت از تمدن دریایی می کنیم دو وجه دارد. قطعا باید اقتصاد غیر دولتی، وجود بخش خصوصی و سرمایه گذار نیز در جهت توسعه تمدن دریایی دخیل باشد، در عین حال از آنجا که تامین امنیت در دریا وظیفه دولت هاست حضور نیروی دریایی که صد در صد دولتی است باید مورد توجه باشد.

نیرو های مسلح به تبع این که کار مالی انجام نمی دهند پولی نیز فراوری نمی نمایند بنابراین هزینه های خود را صرفا به وسیله بودجه ای که به آن ها تعلق می گیرد تامین می نمایند. هر چقدر کشوری دریا های بیشتری داشته باشد طبیعتا می بایست بودجه دریایی آن ها نیز افزایش یابد، البته برای این کار ابتدا باید خلق ثروتی در داخل داشته باشیم. وقتی اقتصاد ما متوقف به نفت شده و آن نیز تحریم می گردد طبیعی است که بودجه عمومی دولت نیز طی سال های اخیر کمتر شده در نتیجه طبیعی است اگر بدنبال رونق توسعه امنیت دریایی هستیم این موضوع به شکل خاصی به بودجه گره خورده است.

در دوران گذشته تمام تسلیحات ما از بیرون وارد می شد و وامدار دیگران بودیم که به آن امنیت عاریه ای گفته می شد، این در حالی است که امروز بر ظرفیت های بومی خود متمرکز شده ایم و در نتیجه بودجه کمتری نیز مصرف می کنیم. امروز تمام تسلیحات یک شناور دریایی بومی شده که در نتیجه پولمان نیز بیرون نرفته و ظرفیت بیشتری برای در اختیار قرار دریافت سلاح داریم. همچنین دشمنان اطلاعی از جزییات تسلیحات ما ندارند در نتیجه نمی توانند برآوردی از تسلیحات ما داشته باشند، به همین دلیل بازدارندگی ایجاد می نماید.

خیر، فاصله بسیاری با شرایط ایده آل داریم. روزی تصمیم گرفتیم روی پای خود بایستیم که این تصمیم احتیاج به دانش و تجربه و زیر ساخت های ملی دارد، نیروی دریایی نیز به دلیل این که تجهیزات محور است و فناوری آن از سطح پیچیدگی بسیاری برخوردار است، برای دستیابی به استقلال در این ارتباط احتیاجمند زمان است. در عین حال باید تاکید کنم که به عنوان مثال تمام ناوشکن دنا که در بهمن ماه به نیروی دریایی ارتش ملحق خواهد شد کاملا بومی است و برای اولین بار سیلو های موشک های عمود پرتاب را در آن نصب می کنیم.

زمانی که حضرت آیت ا... خامنه ای در زمان ریاست جمهوری شان برای بازدید به بندر عباس آمده بودند، همانجا فرمان دادند که ناوشکنی با قابلیت حمل بالگرد و پرتاب موشک ساخته گردد، این در حالی است که تا آن موقع چنین ناوشکنی نداشتیم. وقتی رهبری فرمان دادند ناوشکنی با قابلیت پرتاب موشک و حمل بالگرد ساخته گردد همه متحیر بودند با توجه به این که تمام تسلیحات ما ایرانی نیست مگر می گردد چنین چیزی ساخت. این در حالی است که امروز موشک هایی ساخته ایم که در اصطلاح، خودش هدف را پیدا و به آن حمله می نماید.

ما اقدامات بسیاری انجام دادیم که البته مستلزم گذشت زمان بسیاری هم بود، نتیجه این اقدامات ساخت ناوشکن جماران بود. امروز ده سال گذشته و جماران را از آب گرفته ایم و تجهیزاتی با تکنیک جدید بر روی آن در حال تعبیه است. ناوشکن دماوند هم با همان تکنیک جماران ساخته شد، اما چون تکنیک جماران برای حضور در دریای خزر احتیاج به اصلاحاتی داشت و آن موقع نیز چنین ملاحظه ای را نداشتیم، در دریای خزر دچار آسیب هایی شد و از همان زمان کار احیا را شروع کردیم و انشاءا... تا سرانجام سال به اتمام می رسد.

اسکورت نظامی صرفا در شرایط خاصی انجام می گردد، به عنوان مثلا در زمان جنگ به دلیل این که در شرایط خاص جنگی قرار داشتیم تنگه هرمز را بسته و اجازه حرکت شناور ها را نمی دادیم، کشتی های خود را در برابر تهدیدات اسکورت کردیم. در هر حال آنچه چند ماه پیش در خلیج عدن در مورد نفتکش جمهوری اسلامی ایران رخ داد شکلی از ناامنی است؛ بنابراین بدنبال ایجاد نوعی امنیت در آنجا هستیم و به این ترتیب امنیت کل منطقه را برقرار کردیم. امروز هم اگر صحبت از اسکورت کنیم در برابر تهدید نظامی است و شناورهایمان را تا هر جایی که لازم باشد اسکورت می کنیم، البته در تنگه درگیری نظامی و تهدیدی از این جنس نداشتیم، در حال حاضر یکی از شناور های ما با درخواست شرکت ملی نفتکش و بنا به دلایلی در دریای سرخ در حال اسکورت است و تا هر جا لازم باشد این اسکورت انجام می گردد.

اقدام انگلیسی ها در مورد نفتکش ایران راهزنی دریایی بود و اگر قرار باشد کسانی در قبال کشتیرانی آزاد ایران راهزنی دریایی نمایند به شدت و قاطعانه برخورد می کنیم، کسانی که در خانه شیشه ای زندگی می نمایند نمی توانند به دیگران سنگ پرتاب نمایند، کشور هایی که شکست هایی در سراسر جهان داشته اند اگر قرار باشد استاندارد های دو گانه داشته و با ایران سرشاخ شوند آسیب اصلی را می بینند.

قطعا با توجه به اقدامات پیشگیرانه ای که انجام می دهیم دزدی دریایی صورت نخواهد گرفت مگر این که مورد خاص و شناوری که عبور می نماید راستا های عبور را رعایت ننموده باشد، تا زمانی که در این منطقه حضور داریم امنیت را برقرار می کنیم و با قاطعیت با هر کشوری که درصدد دزدی و راهزنی دریایی باشد برخورد جدی خواهیم کرد.

این حمله در دریای سرخ رخ داد، دقیقا محلی که نیرو های امنیتی پیاده شده و در شناور مربوط به اسلحه خانه سلاح های خود را تحویل می دهند. از این منطقه به بعد فرض بر این است که دیگر تهدید امنیتی وجود ندارد به همین دلیل سلاح ها تحویل داده می گردد. البته با توجه به اتفاقی که برای نفتکش ایران رخ داد دیگر اثبات شد که دریای سرخ امن نیست و باید نیرو های نظامی مستقر باشند. در هر حال در مقطعی که حمله موشکی صورت گرفت، بعد از دریافت اخبار مربوطه؛ ناوشکن سهند که در باب المندب بود خود را به سرعت به شناور مورد حمله رساند و اقدامات تامینی را برقرار کرد، تیم های خبره و غواصی مدرنی که داشتیم کار کنترل صدمات شناور را با یاری ناوگان کشتی انجام داد.

تا پیش از حضور آمریکا در منطقه، سابقه نا امنی نداشتیم. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری قدرتمند در منطقه به تنهایی قادر به تامین امنیت این منطقه است، آمریکایی ها از ناامنی این منطقه سود و منفعت بدست می آورند چرا که بخشی از اقتصاد آمریکا از فروش اسلحه است و برای فروش آن به کشور های بسیار کوچک مانند امارات و حتی عربستان باید بگونه ای ناامنی را توجیه نمایند؛ در مناطقی مانند خلیج فارس و دریای چین جنوبی و سیاه. آمریکا سلاح های خود را به بهانه تامین امنیت به این کشور ها می فروشد، پس از فروش سلاح به دلیل این که این کشور ها توانمندی بکارگیری آن را ندارند آمریکا به عنوان مکملی برای یاری به آن ها در منطقه حضور می یابد.

آمریکا درصدد شکل گیری ائتلافی در منطقه و ایجاد نا امنی است تا به این ترتیب جامعه جهانی فشارش را بر ایران بیشتر کند. البته کشور های دیگر فریب آمریکا را نخورده و در نتیجه ائتلافی نیز شکل نگرفت و به جز آمریکا و انگلیس کشور دیگری به این ائتلاف نپیوست. این کشور ها ناچار هستند از ترس شناور های خود را به طور نمایشی اسکورت نمایند. این در حالی است که کارکرد تنگه هرمز به باز بودن آن است چرا که بسته بودن تنگه فایده ای برای کسی ندارد، چرا باید برای جریان آزاد تجارت مشکل ایجاد کرد، بسته بودن تنگه هرمز به درد کسی نمی خورد و خودمان نیز بدنبال باز بودن آن هستیم. معتقدیم که کشور های منطقه باید امنیت را بصورت جمعی برقرار نمایند چرا که نمی توانیم برای خودمان امنیت و برای همسایه ناامنی بخواهیم، باید امنیت را برای همه بخواهیم که در گرو همکاری های منطقه ای است.

به طور کامل ناوگان نظامی دشمن را رصد می کنیم که فقط محدود به منطقه نیست. شناور های خارجی به محض جدا شدن از بنادر اصلی خود تا زمانی که وارد منطقه ما شوند لحظه به لحظه تحت کنترل هستند و در صورت احتیاج به آن ها اخطار داده و رعایت قوانین را متذکر می شویم. پیغام های ما چارچوب نظامی مشخصی دارد و قطعا از آن ها می خواهیم که خود را معرفی نمایند، اگر چه با سیستم های الکترونیکی که در اختیار داریم با دقت می دانیم که آن ها چه افرادی هستند، پهپاد های ما از نقطه قوت وارد شده و بالای سر آن ها قرار دارند، اما در هر حال برای تفهیم، تحکیم حاکمیت و هوشیاری لازم به آنها، برابر حقوق دریا ها تمام اطلاعات لازم را از آن ها می خواهیم و تذکرات لازم را در مورد انجام و یا عدم انجام اقدامی به آن ها می دهیم، این گفت وگوی جدی و خشک نظامی همیشه در این راستا برقرار است. البته آمریکایی ها بعضی مواقع رویکرد های فریبکارانه ای هم دارند.

به این معنی که آن ها در دریا و در کانال های عمومی می گویند اینجا حضور داریم و اگر شناوری احتیاج به یاری دارد می توانیم یاری رسانی داشته باشیم. این همان فریب است چرا که حضور همین کشور موجب ایجاد ناامنی می گردد و کشور های منطقه نیز به دلیل حضور آمریکا در منطقه باید نگران شوند. در هر حال آمریکا باید بداند که در ناوگان نیروی دریایی ارتش ما، انگشت فرزندان نسل انقلاب روی ماشه است و شاید به اندازه ما یعنی نسل قدیم حوصله نداشته باشند.

تفاوت چندانی بین نیروی دریایی ارتش و سپاه وجود ندارد چرا که هماهنگی بالایی میان این دو نیرو هست. متناسب با دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران تکالیفی بر عهده سپاه و ارتش گذاشته شده و این دو ارتباط بر خط و لحظه ای با هم داشته و اطلاعاتشان بین یکدیگر رد و بدل می گردد به همین دلیل هر کدام برای انجام ماموریت و همکاری با دیگری، آمادگی لحظه ای دارند.

در ماجرای حمله به نفتکش ایران نیز، در همان لحظه ناوشکن انگلیسی نیز در منطقه حضور داشت، اما جرات نزدیک شدن به شناور ایران را نداشت چرا که ناوشکن های ایران هم در منطقه بودند و لحظه به لحظه شرایط را رصد می کردند و به محض این که کسی دست از پا خطا می کرد هر دو نیروی دریایی سپاه و ارتش در کنار هم و علیه تهدیدات اقدام می کردند.

منبع: روزنامه جام جم