8 استراتژی مهم برای رفتار با بچه ها حساس - جملات زیبا

برخی از بچه ها نه تنها از نظر عاطفی حساس هستند، بلکه نسبت به هر محرک بیرونی که آن ها را تحریک کند واکنش نشان می دهند. برای مثال، صدای بلند یا نور شدید باعث برانگیخته شدن احساسات آن ها می گردد. به علاوه، ممکن است از جمعیت زیاد بترسند و به سختی با تغییرات کنار بیایند. درنتیجه، این بچه ها برای امتحان کردن چیزهای نو مردد هستند و وقتی سایر بچه ها از آن ها با عنوان بچه ای که زیاد گریه می نماید یا بچه ای که به راحتی عصبانی می گردد نام می برند، در تعامل با همسالان شان دچار مشل می شوند.

وجود قوانین سخت ممکن است به برخی از بچه ها یاری کند که رفتار خود را کنترل نمایند، اما سختگیری بیش از حد احتمالاً مسائل زیادی را برای بچه ها حساس ایجاد می نماید. به همین علت، مهم است که راه حلهای تربیتی صحیح را برای هدایت چنین بچه های یاد بگیرید.

اولین قدم برای رفتار درست با بچه ها حساس این است که بدانید آن ها دچار اختلال یا مشکل نیستند. در حقیقت، یک کودک حساس می تواند یکی از مهربان ترین و دلسوزترین بچه هایی باشد که در طول زندگی خود با او دیدار می کنید. اما وقتی پای نظم و انضباط به میان می آید، تربیت کودک حساس ممکن است برای والدین چالش برانگیز باشد. استراتژی های انضباطی زیر به شما یاری می نمایند که با فرزند حساس خود رفتار درستی داشته باشید.

1. حساسیت فرزندتان را بپذیرید

اگر کودک شما حساس است، سعی نکنید خلق و خوی او را تغییر دهید؛ بلکه او را همان طور که هست بپذیرید و بر استعدادها و نقاط قوتش تاکید کنید. درک کنید که گاهی اوقات چیزی که برای سایر بچه ها آسان است، محتمل است برای یک کودک حساس بسیار سخت به نظر برسد.

به جای اینکه کودک را از تجربه های نو محروم کنید، روی آموزش او تمرکز کنید تا نحوه برخورد با هیجانات خود را یاد بگیرد. وقتی در رابطه با فرزندتان احساس ناامیدی می کنید، به خاطر داشته باشید که بچه ها حساس با دیگران بسیار مهربان هستند.

2. زمینه استراحت و آرامش او را فراهم کنید

غالباً بچه ها حساس از شلوغی جمعیت، نور زیاد و محیط پرهرج و مرج هراس دارند. بنابراین، مهم است که از برنامه ریزی بیش از حد برای کودک خودداری نموده و فعالیت های فوق برنامه را محدود کنید. در عوض، سعی کنید مکان مناسبی برای استراحت او در نظر بگیرید، به طوری که کودک احساس امنیت نموده و آرام گردد.

بعلاوه می توانید یک گوشه امن برای فعالیت های آرامش بخش نظیر رنگ آمیزی، گوش دادن به موسیقی یا خواندن کتاب ایجاد کنید. کودک را تشویق کنید که هر وقت احساس ناراحتی کرد با این روش ها خودش را آرام کند. کمی استراحت و انجام فعالیت های آرامش بخش می تواند کودک حساس شما را دوباره شارژ نموده و انرژی او را برگرداند.

3. محدودیت ها را معین کنید

ممکن است گاهی اوقات برای جلوگیری از ناراحتی کودک حساس خود از یک سری قوانین یا محدودیت ها چشم پوشی کنید، اما به یاد داشته باشید که این کار در درازمدت به نفع او نیست. اگرچه مهم است که انعطاف پذیر باشید، اما نظم و انضباط به کودک یاد می دهد که چگونه در دوران بزرگسالی مسؤولیت پذیر باشد. اگر شیوه تربیتی شما سهل انگارانه باشد و در برخورد با کودک تمام قوانین را کنار بگذارید، او برای مواجهه با دنیای واقعی آماده نخواهد شد.

هنگامی که از نظم و انضباط چشم پوشی می کنید، فرصت یادگیری و رشد را از کودک حساس خود می گیرید؛ چون او باید پیامد اعمالش را تجربه کند. پس فرزندتان را به خاطر زیر پا گذاشتن قوانین مورد بازخواست قرار دهید، فقط سعی کنید این کار را با ملایمت انجام دهید.

4. کوشش های او را تحسین کنید

بچه ها حساس به تشویق زیادی احتیاج دارند. پس حتی زمانی که فرزندتان پیروز نیست، کوشش های او را ستایش کنید. فقط به خاطر داشته باشید که تشویق بی علت باعث کاهش عزت نفس کودک می گردد و بهتر است به طور متناوب و نه همیشگی از کوشش های او تقدیر کنید. ممکن است تشویق شما بابت کاری که هر کودک دیگری هم قادر به انجام آن است، تأثیر منفی روی فرزندتان داشته باشد.

ستایش کودک باید صرف نظر از نتیجه به خاطر کارهایی باشد که انجام می دهد. به عنوان مثال وقتی می گویید من کوشش تو را برای یادگیری ریاضیات دوست دارم، به کودک نشان می دهید که برای سخت کوشی و کوششش ارزش قائل هستید، حتی اگر در سرانجام نمره مطلوبی نگیرد.

علاوه بر این وقتی فرزندتان حقیقت را می گوید، او را تحسین کنید. بچه ها حساس معمولاً برای رهایی از دردسر دروغ می گویند. بنابراین مهم است که او را به خاطر صادق بودن تحسین کنید تا دوباره این کار را تکرار کند.

بعلاوه به یاد داشته باشید که بچه ها حساس اغلب بسیار دلسوز و مهربان هستند. وقتی فرزندتان احساسات دیگران را تشخیص می دهد، او را تحسین کنید. با این کار به او یاد می دهید که مهربانی با دیگران و توجه به احساسات آن ها مهم است.

5. به او پاداش بدهید

بچه ها حساس گاهی اوقات که به دردسر می افتند، احساس بدی پیدا می نمایند. در این شرایط صرفاً تغییر نحوه بیان کلمات می تواند این احساس ناخوشایند را به احساس خوبی تبدیل کند. برای مثال به جای اینکه بگویید تا شام نخوری از دسر خبری نیست، بگویید اگر شام بخوری، می توانی از خوردن درس لذت ببری.

ایجاد یک سیستم رسمی پاداش به بچه ها یاری می نماید که به نقاط عطف خود توجه نموده و رفتارشان را تغییر دهند. فقط به یاد داشته باشید که گاهی اوقات اگر کودک حساس پاداش دریافت نکند، ممکن است احساس خیلی بدی داشته باشد. یادآوری های مفیدی مثل فردا می توانی دوباره امتحان کنی می تواند این احساس بد را رفع کند. اگر با یک کودک حساس زندگی می کنید، زمان بگذارید و به روش های مختلف صحبت کردن با او فکر کنید تا اوضاع بدتر نگردد.

6. نحوه بیان احساسات را آموزش دهید

بچه ها حساس باید یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را به زبان بیاورند و با آن ها کنار بیایند. بنابراین، به فرزندتان نحوه شناسایی احساسات ناخوشایند و روش های قابل قبول برای مواجهه با آن ها را بیاموزید.

بچه ها حساس اغلب با رفتارهای خود به والدین نشان می دهند که چه احساسی دارند. به فرزندتان یاد بدهید که چگونه احساسات خود را با کلمات بیان کند و روی آن ها نام بگذارد. با این کار هم او با شما ارتباط بهتری برقرار می نماید و هم شما راحت تر می توانید احساساتش را درک کنید.

7. مهارت حل مسئله را آموزش دهید

معمولاً بچه ها حساس تحت تأثیر موقعیت ها قرار می گیرند و ممکن است ندانند چگونه واکنش نشان دهند. در این شرایط، مهم است که بتوانند با پیدا کردن راه حل استرس و اضطراب خود را رفع نمایند. بنابراین، والدین باید مهارت های حل مسئله را به آن ها یاد بدهند.

آموزش مهارت حل مسئله می تواند تفاوت بزرگی در زندگی روزمره یک کودک حساس ایجاد کند. فرزند خود را با دستورالعمل های گام به گام برای مقابله با مسائل آشنا کنید و به او برای رسیدگی به موقعیت های سخت و ناراحت نماینده اعتماد به نفس بدهید.

8. با روش های منطقی کودک را از پیامد کارهایش مطلع کنید

بچه ها حساس هم باید مثل سایر بچه ها با عواقب منفی کارهایشان روبه رو شوند. فقط به این علت که کودک گریه می نماید یا احساس بدی دارد نباید از پیامد کارش فرار کند. بنابراین باید مطمئن باشید که وقتی فرزندتان قوانین را زیر پا می گذارد، برخورد مناسبی با او دارید. این کار به کودک یاری می نماید که درس های ارزشمند زندگی را بیاموزد.

رفتاری که با کودک می گردد باید به جای تنبیه، بر نظم و انضباط متمرکز باشد. علاوه بر این، مراقب باشید که در این کار زیاده روی ننموده و آن را با ملایمت انجام دهید. لازم نیست برای اینکه کودک متوجه منظور شما گردد، با صدای بلند با او صحبت کنید یا سرش داد بزنید.

کلام سرانجامی

نحوه تربیت بچه ها حساس می تواند چالش برانگیز باشد. برخی از والدین ممکن است از یک سری قوانین انضباطی در رابطه با فرزندشان چشم پوشی نمایند تا احساسات ناخوشایند او و رفتارهای مرتبط با این احساسات را کاهش دهند. با این حال، ما می دانیم که نظم و انضباط یک امر حیاتی است که فرد را برای مواجهه با دنیای واقعی در دوران بزرگسالی آماده می نماید. رعایت راه حلهای فوق هم مسائل عاطفی بچه ها حساس را از بین می برد و هم به آن ها یاری می نماید که از مزایای نظم و انضباط بهره مند شوند.

منبع: verywellfamily