معماری Wat Phnom، نمایشی بی نظیر از تاریخ کهن - جملات زیبا

به گزارش جملات زیبا، نام مرکز کامبوج از تپه ای که این مجموعه معابد باستانی بر روی آن قرار دارند، گرفته شده است. معماری Wat Phnom که در سال 1372 میلادی ساخته شده، بر روی تنها تپه در فنوم پنه (Phnom Penh) قرار گرفته که نامش را به مرکز کامبوج داده است. با توجه به افسانه، معبد در اصل برای میزبانی از مجسمه های بودایی ساخته شد که در درختی شناور بر روی یکی از رود های نزدیک آنجا پیدا شده بودند. در سال 1372 طبق گفته افسانه، بیوه ای ثروتمند با نام داون پنه (Daun Penh) به کنار درخت کوکی آمد که بر روی رودی در نزدیکی خانه اش شناور بود. او در داخل درخت چهار مجسمه برنزی بودا را پیدا کرد. پنه و همسایگانش از این کشف شگفت زده شدند و پرستشگاهی موقت بر روی تکه زمینی مرتفع در نزدیکی خانه اش ساختند. مردم محلی به افتخار او به آن تپه کوچک فنوم پنه یا تپه فنوم می گویند. پادشاه فونها یات، آخرین پادشاه امپراتوری خمر حدود 60 سال بعد از آن به فنوم پنه نقل مکان کرد. او دستور داد تا میزان تپه را بزرگتر نمایند و یک معبد چوبی بر روی آن بسازند. این نخستین بازسازی در تاریخچه Wat Phnom از بازسازی های پرشمارش در طول قرن های بعدی بود و بازمانده های حکومت فونها یات هنوز در یک استوپا (سازه ای به شکل یک گنبد که برای پرستش بوداییان ساخته می گردد.) در پشت معبد اصلی نگهداری می گردد که در زمان دسترسی به Wat Phnom قابل رویت می باشد. معبد اصلی در سال های 1434، 1806، 1894 و 1926 میلادی بازسازی شد. اهمیت آن در گذر سال ها بسته به میل پادشاهان افزایش پیدا می کرد یا کم می شد و بازسازی های بزرگ برای رعایت ایدئولوژی های حکمرانان گوناگون، از جمله خمر سرخ (گروهی با ایدئولوژی مائوئیستی که از 1975 تا 1979 بر کامبوج حکومت کرد.) و پول پات (رهبر گروه خمر سرخ) انجام می شد. پرستشگاه ها و مجسمه های نو اضافه شدند و دیوارهای اصلی پوشانده شده و در طی زمان های مختلف رنگ آمیزی شدند. امروزه معبد ترکیبی از سبک ها و معماری هایی از تاریخ بیش از 600 ساله آن است که شامل باغ های ساخته شده به دست فرانسوی ها در اواخر قرن نوزدهم و پرستشگاه هایی است که باورهای تائوئیست، کنفوسیوس گرایی و هندوئیسم را تبلیغ می نمایند. ورودی اصلی بزرگ در راه پله شرقی واقع شده است و مسیر آن به وسیله شیرها و ناگا، مارهای اسطوره ای هندوئیسم و بودائیسم محافظت می گردد. داخل معبد یک مجسمه برنزی بزرگ بودا واقع شده است. دیوارهای رنگ آمیزی شده که داستان آن را می گویند و نقاشی های دیواری روایت نماینده ریمکر (شعری حماسی)، وژن خمری رامایانا (حماسه باستانی هندوستان) هستند. پرستشگاه های زیادی در تپه و اطراف معماری Wat Phnom قرار دارند ولی تعداد کمی از آن ها از آرامگاه دان پنه، بنیانگذار وات هستند. ورودی آرامگاه او معمولا به وسیله مردمی شلوغ شده که در حال پخش هدایا، غذا و دعا کردن برای دان پنه هستند و زنان بسیاری به اینجا آمده اند تا از بنیان گذار زن معبد در تاریخچه Wat Phnom قدردانی نمایند. از دیگر جذابیت های قابل ذکر، پرستشگاه کوچکی بوده که مخصوص جن پرآه چائو (Preah Chau) است. جنی که درباره او چنین فکر می گردد که از آنجا در برابر دشمنان محافظت می نماید و در میان مردم ویتنام محبوب است. در آنجا ساعتی به شکل گل با عرض 200 فوت نیز وجود دارد که در اصل هدیه ای از طرف فرانسه در دهه 60 میلادی است اما در سال 2000 با نسخه ای نو در زمان دسترسی به Wat Phnom به عنوان هدیه از طرف چین جایگزین شد.