ربات GPT-3 چیست و چطور آینده هوش مصنوعی را دگرگون می نماید؟ - جملات زیبا

به گزارش خبرنگاران به نقل از دیجیاتو،شرکت OpenAI مسئولیت ساخت GPT-3 را برعهده داشته، شرکتی تحقیقاتی که ایلان ماسک یکی از موسسین آن بوده و به عنوان یکی ستون های اصلی پیشرفت هوش مصنوعی در سال های پیش رو تلقی می گردد.

اما به همان اندازه که مردم برای این ربات هیجان زده اند، اطلاعات اندکی نیز راجع به کارهایی که می تواند (و نمی تواند) انجام دهد نیز دارند. بنابراین در این مقاله با زبان بسیار ساده مسائل پیرامون GPT-3 را تشریح خواهیم کرد تا درک بهتری از ماهیت آن داشته باشید. علاوه بر این به بعضی از مسائل بالقوه این هوش مصنوعی خواهیم پرداخت و اینکه چرا بعضی عقیده دارند به خاطر هیجان بیش از حد، بعضی از برجسته ترین توانایی های ربات OpenAI نادیده گرفته شده است.

GPT-3 چیست؟

کار را با ساده ترین مسائل آغاز می کنیم. GPT-3 مخفف Generative Pre-trained Transformer 3 است و در واقع ورژن سوم از این ابزار است که هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته.

اگر بخواهیم خلاصه بگوییم، نام گذاری GPT-3 بدان معناست که می تواند با استفاده از الگوریتم هایی که از پیش تعلیم دیده اند، متن فراوری کند. این الگوریتم ها از قبل اطلاعات لازم برای انجام وظایف خود را دریافت نموده اند. دقیق تر می گوییم، این ربات با 570 گیگابایت اطلاعات جمع آوری شده از سطح اینترنت (چه در دیتابیس های عمومی و چه خصوصی) تعلیم دیده و OpenAI هم بعضی دیگر از متون (مانند مقالات ویکیپدیا) را دستچین نموده و در اختیار ربات قرار داده.

اگر از این ربات یک سوال بپرسید، می توانید منتظر پاسخی بسیار کارآمد باشید. اگر هم از آن بخواهید که یک خلاصه از مقاله یا یک شعر بنویسد، دقیقا همین کارها را برایتان خواهد نمود. اگر فنی تر با موضوع برخورد کنیم، این ربات به عنوان عظیم ترین شبکه عصبی مصنوعی دنیا شناخته می گردد و جلوتر به این موضوع هم خواهیم پرداخت.

GPT-3 قادر به انجام چه کاریست؟

GPT-3 قادر به هرچیزی درون ساختار زبان است. بنابراین می تواند به سوالات پاسخ دهد، مقاله بنویسد، متون طولانی را خلاصه کند، زبان ها را ترجمه کند، نت بردارد و حتی کد کامپیوتری بنویسد.

در واقع در یک دموی آنلاین دیده ایم که این ربات قادر به ساخت اپلیکیشنی با کارکرد بسیار مشابه به اینستاگرام است. GPT-3 در این راه از پلاگین Figma استفاده نموده که به صورت گسترده برای طراحی اپلیکیشن از سوی توسعه دهندگان استفاده می گردد.

چنین اتفاقی بدیهتا بسیار انقلابی است و اگر در طولانی مدت نیز قابل استفاده و کارآمد باشد، می تواند تاثیری شگرف روی چگونگی توسعه نرم افزار و اپلیکیشن در آینده بگذارد. از آن جایی که سورس کد این ربات هنوز به صورت عمومی منتشر نشده، دسترسی به GPT-3 تنها به وسیله رابط برنامه نویسی توسعه یافته از سوی OpenAI امکان پذیر است. از زمانی که این رابط برنامه نویسی در ماه ژوئن سال جاری در دسترس نهاده شد، شاهد ظهور انبوهی از متون مختلف مانند شعر، نثر، گزارش های خبری و نوشته های علمی-تخیلی بوده ایم.

GPT-3 چند وقت پیش یک مقاله بسیار جالب برای خبرگزاری گاردین نوشت و با لحنی بسایر متقاعدنماینده شرح داد که چرا انسان ها نباید از هوش مصنوعی و خطرات بالقوه آن بترسند. با این همه GPT-3 در بخشی از مقاله خود اعتراف کرد که اگر افراد شرور آن را مجبور به کارهای شرورانه نمایند نمی توانم از نابودی گونه بشری جلوگیری کنم.

GPT-3 چطور کار می نماید؟

از منظر اینکه ربات OpenAI در کدام دسته بندی کلی از هوش های مصنوعی قرار می گیرد باید گفت که GPT-3 یک مدل پیش بینی زبان است. این یعنی GPT-3 یک ساختار الگوریتم است که طراحی شده تا یک تکه از زبان (یعنی یک ورودی) را برداشته و آن را تبدیل به چیزی کند که بنابر پیش بینی خودش، کارآمدترین بخش از زبان برای کاربر است.

تمام این ها به لطف متونی است که در فاز پیش تعلیم به صورت گسترده در اختیار هوش مصنوعی نهاده شده اند. برخلاف الگوریتم های دیگر که در شرایط خالص خود هیچ تعلیمی ندیده اند، OpenAI همین حالا انبوهی از منابع کامپیوتری ضروری را در اختیار GPT-3 قرار داده تا درکی درست از کارکرد زبان و ساختار آن داشته باشد. گفته می گردد تمام کوشش و وقتی که OpenAI صرف تعلیم دادن این هوش مصنوعی نموده بالغ بر 4.6 میلیون دلار هزینه داشته است.

برای یادگیری اینکه ساختارهای رایج زبان -مانند جملات- چطور کار می نمایند، GPT-3 از تحلیل معنایی استفاده می نماید. این یعنی ربات نه تنها کلمات و معنای آن ها را تحلیل می نماید، بلکه درکی کلی از چگونگی استفاده از کلمات در کنار کلمات دیگر متن به دست می آورد.

GPT-3 در ضمنً یک فرم از یادگیری ماشین است که بدون احتیاج به نظارت، فرایند یادگیری را طی می نماید. این بدان خاطر است که هیچ کدام از داده های آموزشی ربات درست یا غلط تلقی نمی شوند. تمام اطلاعاتی که ربات برای محاسبه سازگاری خروجی با احتیاج کاربر لازم دارد، درون خود متن است و بنابراین نظارت انسانی ضروری به حساب نمی آید. GPT-3 این کار را با مطالعه روی موارد استفاده از کلمات و جملات به انجام می رساند، بعد آن ها را از یکدیگر جدا نموده و دوباره خود بازنویسی می نماید.

برای مثال در جریان فرایند تعلیم، الگوریتم ممکن است با جمله خانه دری قرمز رنگ دارد روبرو گردد. بعد همین جمله به صورت مجدد، اما بدون یکی از کلمات در اختیار ربات قرار می گیرد. مانند خانه X قرمز رنگ دارد. در این مرحله، GPT-3 تمام متون موجود در داده آموزشی را اسکن می نماید -داده هایی شامل هزاران میلیارد کلمه که به شکل زبان قابل فهم کنار یکدیگر چیده شده اند- و تصمیم می گیرد که کدام کلمه برای بازسازی جمله اصلی مناسب خواهد بود.

در ابتدای کار احتمالا ربات دست به اشتباه فراوان می زند. در واقع میلیون ها بار اشتباه می نماید. اما در نهایت قادر به یافتن کلمه درست خواهد بود. با چک کردن داده ورودی اصلی، ربات می فهمد که از خروجی درست استفاده نموده و یک امتیاز وزن به آن فرایند الگوریتم که به پاسخ درست دست یافته تعلق می گیرد. این یعنی ربات به صورت آهسته اما پیوسته می آموزد که کدام متدها برای رسیدن به پاسخ صحیح در آینده بهتر هستند.

باید اشاره نمود که کار GPT-3 آنقدرها تازه نیست و برای سالیان متمادی با مدل های مختلف پیش بینی زبان روبرو بوده ایم. اما وزنی که الگوریتم به صورت پویا در حافظه خود ذخیره نموده و برای هر کوئری به کار می گیرد معادل 175 میلیارد است - یعنی 10 برابر بیشتر از نزدیک ترین رقیبش که توسط شرکت انویدیا توسعه یافته.

رایج ترین مسائل GPT-3 چیست؟

توانایی HPT-3 در فراوری زبان به عنوان برترین نمونه در دنیای هوش مصنوعی تلقی می گردد، اما باید به چند نکته دیگر نیز توجه داشت. مدیرعامل OpenAI، یعنی سم آلتمن خود گفته است که: هیجان برای GPT-3 بیش از حد است. هوش مصنوعی قرار است چهره دنیا را دگرگون کند، اما GPT-3 صرفا یک گام کوچک و زودهنگام در این راستا است.

نخستین مشکل GPT-3 اینست که اکنون ابزاری بسیار گران قیمت به حساب می آید، در واقع به این خاطر که به انبوهی از قدرت پردازشی برای انجام وظایف خود احتیاج دارد. این یعنی هزینه استفاده از آن از بودجه بسیاری از سازمان های کوچک فراتر خواهد بود.

مشکل دوم هم سیستم بسته و جعبه سیاه گونه GPT-3 است. OpenAI هیچوقت از جزییات مربوط به چگونگی کارکرد الگوریتم خود پرده برنداشته و بنابراین هرکسی که از آن برای پاسخ دادن به سوالات یا ساخت محصولات مفید استفاده می نماید، نخواهد دانست این ربات چطور طراحی شده.

بعد به مشکل سوم می رسیم که بی نقص نبودن خروجی سیستم است. اگرچه GPT-3 می تواند وظایفی مانند نوشتن متون کوتاه یا اپلیکیشن های ساده را برعهده بگیرد، هنگامی که به سراغ متون طولانی تر و پیچیده تر می رود کارایی کمتری از خود نشان می دهد. در واقع خروجی های این ربات در چنین حالتی کاملا بی معنی هستند.

در مجموع و برای جمع بندی باید گفت که GPT-3 نتایجی فراوری می نماید که بسیار بهتر از آن چه قبلا دیده ایم هستند. هرکسی که نتایج زبان هوش مصنوعی را دیده باشد می داند که نتایج می توانند متغیر باشند، اما خروجی GPT-3 به شکلی بدون تردید مثل گامی بلند به سمت جلو به نظر می رسند. زمانی که بتوانیم شاهد استفاده عمومی از این ربات باشیم، آن زمان است که عملکرد ربات OpenAI حتی از قبل هم تحسین برانگیزتر خواهد شد.